Καλή τύχη συνάδελφοι…..

Άσχημα τα νέα για τους συναδέλφους στην αδελφή εταιρεία Εργομπετον . Σήμερα πάλι απολύθηκαν πέντε άτομα. Όλοι τους καλοί συνάδελφοι και καλά παιδιά . Από αύριο θα προστεθούν και αυτοί στο μεγάλο κατάλογο της ανεργίας. Από αύριο θα μετρούνται και αυτοί σαν αριθμός η σαν ποσοστό στον ξύλινο λόγο των πολιτικών μας. Έτσι και αλλιώς και η εργοδοσία μας έτσι δεν μας βλέπει ;   Τόσα χρόνια έβαζαν και βάζουμε πλάτη για να στηρίξουμε την εταιρεία με...

 χαμένα ημερομίσθια από τις υποχρεωτικές άδειες άνευ αποδοχών με μειωμένες αποδοχές στις υπερωρίες με την άδεια που δικαιούμαστε να μας την δίνουν όποτε τους βολεύει με χαμένες τριετίες με ……… με …….με . Για τους εργοδότες μας όμως τώρα που άρχισαν να μειώνονται τα κέρδη τους γίναμε τα ποσοστά που πρέπει να απαλλαγούν .

Τι και αν από πίσω από τα ποσοστά υπάρχουν οικογένειες με παιδιά, ανυπέρβλητες υποχρεώσεις και η απώλεια της εργασίας τους είναι η χαριστική βολή στα ήδη πεθαμένα σχέδια τους για μια αξιοπρεπή επιβίωση. Ακλουθώντας συμβουλές λογιστών ( με παχυλό μισθό  και ακόμα πιο παχύ δέρμα ) αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους τους σαν αναλώσιμα αντικείμενα χωρίς ψυχή χωρίς καρδιά χωρίς ανάγκες. 

Μας ανακοινώνουν τις όποιες αποφάσεις τους (πάντα εις βάρος μας ) με στόμφο και ύφος ‘’ αποφασίζομεν και διατάζομεν ‘’ χωρίς αντίλογο χωρίς επιλογή .

Ο ψυχολογικός πόλεμος σε ημερήσια διάταξη από απίθανους τύπους που με ύφος ‘’χιλίων  καρδιναλίων ‘’  ξεσπανε τα κόμπλεξ τους και εκμεταλλεύονται την όποια εξουσία τους έχει δοθεί από την εργοδοσία. Φυσικά χωρίς να καταλαβαίνουν ότι είμαστε ‘’ στο ίδιο έργο θεατές ‘’  και άμα θα πέσει η αυλαία θα δούμε το ίδιο φινάλε.

Η συσσώρευση των οικονομικών – οικογενειακών μας προβλημάτων με την κακή ψυχολογία που απορρέει από της εργασιακές συνθήκες μας έχει κάνει να είμαστε σκυθρωποί, σκεπτικοί, φοβισμένοι, για το μέλλον το δικό μας και των οικογενειών μας.

Μόνος δρόμος πλέον είναι ενωμένοι (και όταν λέω όλοι εννοώ όλοι ) να παλέψουμε για ότι δικαιούμαστε και αξίζουμε. Δεν πρέπει να αφήσουμε να μας κάνουν ‘’ ζόμπι εργασίας’’. Χωρίς όνειρα χωρίς ελπίδα για το μέλλον μας.

Ένας εκ περιτροπής άνεργος